Lo Partit Occitan s’opausa al projècte de reforma del sistèma de las retiradas presentat lo 23 de genièr e sosten lo movement de mobilizacion, dont l’intersindicala, que demanda son retirament.

Es evident ara qu’aquel projècte, bandat de non-diches e de trapèlas e que relèva del bricolatge, es prigondament injust.

Sens caractèr d’urgéncia, es a una remesa a planièr complèta del sistèma de las retiradas que se cal atelar en comptant sus l’intelligéncia collectiva. L’esquèma productiviste qu’es a la basa del sistèma actual es despassat de cap al desreglament climatic e als imperatius de sobrietat que nos obligan.

« Sans planeta, pas de retirada ! »

Vaquí l’eslogan qu’esclaira lo camin a seguir.

Pénibilité, carrièras capoladas, tempses parcials, pichonas remuneracions, inegalitats òme/femnas, devon èsser compensats pels riquissims que son l’anomalia del sègle, per las carrièras confortablas e plan remuneradas de las e los que pòdon trabalhar sens limits d’edat, per la qualitat e lo redesplegament d’emplecs dont mancam crudèlament.

La propaganda governamentala, de còps sens far cas de las leis en matèria de mèdias, fach fi de la mobilizacion massisa dels ciutadans, entre un a dos milions de manifestants, lo 19 de genièr darrièr.

E coma explicar, dins lo meteis temps, lo projècte de doblament del budgèt de l’armada (vòte previst a la prima egalament), çò qu’afectariá fòrça mai las finanças publicas?

Lo subjècte de las retiradas deuriá èsser al còr d’un novèl pacte social e societal, un sistèma clar, transparent, comprensible, adaptat a caduna e cadun, ont la cooperacion remplaçariá la competicion, vaquí çò que nos esperam en plaça d’aquel bidouillage vergonhós.

Mancam pas aquela escasença de pensar e d’esclairar nòstres endemans. Prenèm lo temps perque avèm léser.

Lo Partit Occitan convida a participar massissament a las mobilizacions venentas, en particular a la manifestacion del 31 de genièr, pel retirament d’aquel tèxt.