A aquesta ora sabèm pas encara quala es l’amplor de la catastròfa nucleara a Japon. Cada ora que passa nos pròva qu’es un accident màger. Après lo tèrratrem e lo maretrem qu’a fait milierats de victimas, los japoneses se devon acarar a una menaça novèla : la menaça nucleara. E sabèm quina significacion pòt aver dins aquel país.
Avèm dins las regions occitanas d’installacion nuclearas nombrosas e son pas mai seguras que las de Japon.
Qualas que sián las declaracions oficialas sabèm que l’informacion dins nòstre país sul nuclear (e dins plan d’autres dins lo monde) es sovent messorguièra e totjorn minimizada. Tots avèm lo sovenir de Chernobil.
Devèm ara aver lo coratge de sortir del nuclear. Es quicòm que demandam amb de milions de personas dins diferentas partidas del monde dempuèi d’annadas. Ara es l’urgéncia.
Los grops de pression que tiran profieit del nuclear fan una propaganda e una desinformacion inacceptabla en explicar que tot es previst e que lo risc es quasi zèro. En quaranta ans es lo tresen accident greu. Quantes morts e caldrà per far compréner que lo nuclear es pas una tecnica coma la autras e qu’un accident a de consequéncias per mai d’una generacion.
Los responsables politics (de drecha o d’esquerra) devon ara dire se son òc o non favorables a un debat sus la faiçon de sortir del nuclear. Lo silenci o la non responsa es una posicion insuportabla.
Lo Partit Occitan o ditz dempuèi longtemps : cal sortir del nuclear.