Archives par mot-clé : Eleccions

Municipalas 2026 : las proposicions del Partit occitan

Eleccions, oc, Occitanie entière, , , ,

S’agís de far que las idèas occitanistas sián representadas a las eleccions municipalas de l’an que ven.

Los occitanistas an de projèctes a portar e d’idèas a partejar. Son portaires d’una vision originala de l’avenir del nòstre país. Sabon prendre en compte la question de la lenga occitana, la question d’una identitat dobèrta e toleranta dins la definicion dels projèctes que tòcan a la vida vidanta.

Defendre aquela identitat e aquela lenga es, segon nosautres, aver tanben una concepcion originala del desvolopament dels nòstres territòris, de l’urbanisme, de la convivéncia, de la proteccion de l’environament, de l’organizacion dels transpòrts, de çò que deu èsser un desvolopament duradís a l’ora del cambiament climatic.

Pel biais de la reivindicacion lingüistica, tèma fòrt del nòstre programa, sèm de ciutadanas e ciutadans actius e engatjats dins la vida sociala. Ja presents dins la vida associativa, ja engatjats dins l’animacion dels nòstres territòris, volèm participar a las decisions que son presas dins las vilas, los vilatges e las comunautats de comunas en cò nòstre.

De candidatas e de candidats se presentaràn a las municipalas. Partiràn per defendre lo programa que trobaretz amb aquel article. Totas e totes seràn sus de listas que las e los acceptaràn amb aquel programa e que s’engatjaràn a aplicar. Serà un engatjament, un contracte passat per donar a las candidatas e als candidats elegits los mejans e las responsabilitats indispensablas per aplicar aquel programa.

Solide qu’es un programa larg a adaptar en foncion de las comunas. Totas las proposicions se pòdon pas aplicar segon que la comuna siá granda o petita, mas una candidata o un candidat a las eleccions municipalas i pòt trobar de proposicions precisas que correspondon a son engajtament, quala que siá la talha de sa comuna.

Deman, d’elegits occitanistas dins de desenats de comunas, aquò’s (aquò es) possible. Amassa, metrem en plaça de projèctes concrets, parlarem d’una meteissa votz e bastirem de solidaritats sul territòri occitan.

Dempuèi d’annadas, dins lo movement associatiu, avèm bastit de projèctes qu’an una utilitat sociala, culturala, economica sens jamai pèrdre de vista l’avenir de la lenga occitana.

Ara disèm nosautres que cal anar mai luènh e participar a las decisions.

Degun pòt pas pretendre aver totas las responsas a totas las questions. Las electritz e los electors o sabon. I a pas de paraula providenciala. Cal dobrir lo dialòg, debatre, far d’alianças e cercar de convergéncias sus de projèctes concrets. Es de tant mai verai dins lo cas de las eleccions municipalas en rason del lor caractèr d’eleccions de proximitat.

La crisi obliga a las convergéncias, al compromés democratic. Sabèm que l’engajtament ciutadan es indispensable a la vida d’una democracia dinamica, innovanta.

Nos engatjam dins las eleccions municipalas. Nos presentam coma un movement social. Cercam pas a presentar de listas completas. Volèm partejar lo nòstre projècte.

Nòstras valors

Lo nòstre engatjament en favor de la lenga occitana es clar. Es pas un engatjament sectorial o categorial. La question de la diversitat lingüistica e culturala es per nosautres una question transversala qu’a d’impactes socials, economics e ecologics. La diversitat de las culturas, entretenguda e volguda, es la melhora restanca contra l’intolerància.

Lo desvolopament de las idèas d’una dreta extrèma, en cò nòstre e pertot en Euròpa, e lo demai del monde, es per nosautres una risca màger per la democracia, las libertats individualas, la patz e la diversitat de las lengas e de las culturas.

Consideram que la centralizacion a la francesa es mai que sempre un element de blocatge, que siá sul plan politic, economic, social, cultural e lingüistic.  Mai de poders e d’autonomia als territòris, es ajudar a trobar de solucions a la crisi actuala, adaptadas a cadun d’eles.

Lo famós eslogan « viure e trabalhar al país » anonciava en son temps la necessitat de cercar de modèls economics novèls en servant d’emplecs non-deslocalizables e permetent a las e los qu’o desiran de demorar, trabalhar e viure sul lor territòri. Las decisions en matèria economica devon tanben èsser descentralizadas.

L’uniformizacion de las lengas, de las culturas e dels compòrtaments es pas immancabla. Es la resulta d’una causida de societat. Una autra causida se pòt far e es la que fasèm.

Lo poder de las collectivitats territorialas es un enjoc màger per las annadas que venon. Sèm favorables a una capacitat de decision politica de las Regions qu’ane duscas a la competéncia legislativa, çò qu’es pro corrent en Euròpa.

Lo sistèma fiscal francés priva las collectivitats territorialas (de la comuna a la region) de vertadièras ressorsas pròpias. Aquò las desresponsabiliza e las paralisa. Cal una fiscalitat novèla. La temptacion permanenta de far pagar a las collectivitats lo deficit del budget de l’Estat es una aberracion dins un contèxte que las collectivitats an de mejans que son largament en-dejós de çò necessari.

Lo melhorament de la satisfaccion dels besonhs socials, combinat a una conversion de l’economia cap a una utilizacion sòbria de las ressorsas naturalas es una basa per una economia novèla.

La centralizacion qu’es tanben mediatica es un element nefaste per la nòstra identitat occitana e aquò participa a la desaparicion del ligam social. Los nòstres territòris devon dispausar de la capacitat a participar a l’escambi d’informacions a l’escala planetària. Devon dispausar dels mejans de participar a l’imaginari collectiu, a la reflexion sul monde de deman.

L’umanitat vòl servar la diversitat biologica sul planeta. Aquela volontat pòt pas èsser dissociada de la question de la diversitat de las lengas e de las culturas. A cada còp que de grands equilibris culturals son romputs, los grands equilibris ecologics son fragilizats.

Las proposicions

La comuna : un lòc de vida

— N’acabar amb l’amainatjament de las vilas qu’aluènha los estatjants del lor trabalh. Cal redusir e facilitar al mièlhs lo trajècte trabalh-domicili, domicili-negòci, domicili-activitats culturalas, esportivas. La creacion de barris novèls se deu far sus aqueles critèris e deu prendre en compte las realitats localas, que siá sul plan de l’arquitectura o de la vida sociala per exemple. Lo desvolopament de barris novèls deu èsser coërent (lòc de trabalh, negòcis, equipaments culturals, escòlas, transpòrts adaptats, presa en compte de las questions energeticas). Cal prendre en compte lo fenomèn del vielhiment de la populacion.

— Facilitar la creacion d’activitats associativas (lòcs d’acampada, lòcs de rencontre, lòcs e moments festius) en favorisant lo desvolopament d’activitats ligadas a l’identitat lingüistica e culturala de la region. Favorisar las relacions inter-generacionalas (residéncia de personas vièlhas mai dobèrtas, preséncia de gardians d’immòbles…)

— Melhorar l’accessibilitat e las mobilitats per las personas en situacion d’andicap.

— Pensar los problèmas de securitat en amont dels amainatjaments ligats amb d’accions de prevencion e non pas dins una urgéncia que presentariá coma solucion unica çò repressiu e çò securitari.

— Accentuar las incitacions a la mixitat sociala, dins los barris ancians renovats e los barris novèls.

La comuna : un espaci a gerir

—Dins l’encastre de l’intercomunalitat cal trabalhar a las questions d’aquel urbanisme comercial qu’es destructor d’espaci e tornar pensar l’implantacion dels comèrcis en defòra de las grandas zònas comercialas. Cal tanben questionar l’iper-especializacion dels negòcis en defòra de las grandas zònas comercialas. Es tanben dins aquel encastre que cal pensar a la reduccion maximala de l’impermeabilizacion dels sòls.

—Devèm preservar de cintas verdas e i installar d’agricultors per incitar a la proximitat dels escambis de produits alimentaris.

—L’intermodalitat dels transpòrts es un element màger. Nos cal incitar a l’utilizacion de la bicicleta e a la marcha. Nos cal pensar los transpòrts interurbans d’un autre biais que per la rota (prioritat al trin e al bus, installacion de parc-relais, etc.) Aquò significa que lo trabalh ligat als transpòrts deu èsser pensat d’una autra faiçon que pel biais de projèctes costoses e « prestigioses ».

La prioritat deu èsser donada als desplaçaments del quotidian, de portada locala e regionala per çò qu’es finançat per la comuna e l’intercomunalitat.

La comuna : un lòc de decision

— Privilegiar los productors locals dins lo provesiment de las cantinas escolaras en favorisant la signatura de contractes. Ajudar l’installacion e la perenizacion dels productors locals, especialament en orticultura.

—Introduire dins los apèls d’ofèrta per de mercats publics de critèris que prengan en compte las questions de durabilitat, de consum d’energia, de sobrietat en espaci, de respècte de l’identitat locala (materials per la construccion, impermeabilizacion dels sòls, utilizacion o pas de produits fitosanitaris, utilizacion de las ressorsas localas…)

— Anar cap a una politica de reduccion de las escobilhas e de la triada mai eficaça que siá (redevença incitativa al pes d’escobilhas non recicladas per exemple, campanha per la preferéncia donada a de produits durables…) infrastructuras geridas per la comuna compresas.

—Incitar a la reduccion de consum d’aiga per una degressivitat dels abonaments. La o lo que redusís son consum i deu trobar un avantatge? Mai consumissèm individualament, mai l’abonament es car.

— Ajudar a l’innovacion sociala per un sosten a l’Economia Sociala e Solidària (entrepresas cooperativas, associacions, SCIC) e presa en compte d’aquel sector dins los mercats publics que passa la collectivitat.

—Eleccion al sufragi universal de representants dins las assembladas intercomunalas.

—Privilegiar la transparéncia dins la vida de la comuna, informar las estatjantas e estatjants de las decisions presas per favorisar lo dialòg e la participacion.

La comuna : per valorizar l’identitat

Las comunas e intercomunalitats pòdon èsser las portairas de la politica en favor de la lenga occitana. An una capacitat de decision dins mai d’un domeni qu’es determinanta. Una vila qu’a l’astre de se trobar dins un territòri qu’a una lenga pròpria se deu servir d’aquel Element  (element) coma un mejan de diferenciacion e de desvolopament.

Una politica dins aquel domeni deu prendre en compte los projèctes seguents :

—creacion de classas bilingüas o d’escòlas Calandreta per l’ensenhament en occitan.

—creacion de corses per adultes que desiran aprendre la lenga (iniciacion descobèrta, comunicacion, aprigondiment)

— preséncia publica de la lenga (senhaletica, comunicacion als estatjants, comunicacion toristica… )

—Ajuda a la creacion de grépias bilingüas.

—Presa en compte de la lenga dins los establiments per personas vièlhas (personal format). S’agís d’un bon mejan de far foncionar los projèctes inter-generacionals.

—Ajuda a la programacion d’espectacles dins la lenga (teatre, musica, manifestacions divèrsas) amb una preocupacion pedagogica permanent per las far accessiblas a los e las que possedisson pas la lenga).

— Utilizacion de la lenga e de la cultura occitanas per ajudar a l’integracion de populacions migrantas. Una cultura e una lenga se partejan.

—Preséncia vesedoira (e audibla s’aquò ne vira quand i a una informacion sonòra) de la lenga dins los bastiments publics e los equipaments publics.

—Concertacion amb las autras collectivitats dins l’encastre d’una politica lingüistica sus l’ensemble de l’espaci occitan.

La comuna : un imatge

—Donar un imatge positiu de la vila significa pas vendre un imatge a còps d’eslogans. Lo respècte de l’identitat culturala e lingüistica es un element que deu dintrar dins la comunicacion de la vila e pòt pas èsser esconduda.

—Senhaletica bilingüa sistematica, valorizanta, pedagogica, suscitant la curiositat, l’interès per una istòria, un present e un avenir diferent (amplificar l’ajuda a las manifestacions, comunicacion als estatjants, comunicacion toristica renovada).

—Far pròva d’imaginacion dins la nominacion de las vias novèlas. Mesa en valor de la toponimia e de l’Istòria.

—L’atractivitat d’una vila, d’una comuna es primièr una question de qualitat de vida de servicis renduts a la populacion. L’atractivitat es tanben una question de plan-viure.

—L’identitat culturala e l’originalitat de las activitats dins aquel domeni i participa largament. Per aquela rason disèm que l’atractivitat que fa venir e s’installar d’entrepresas pòt pas èsser una subredita organizada entre las collectivitats.

La proporcionau qu’ei çò de mei juste !

***Alertas***, Actu, Eleccions, Hors Occitanie, oc, ,

Lo prumèr ministre que consultarà los partits entà discutir de l’introduccion de la proporcionau en l’eleccion deus deputats. Que pòt estar ua oportunitat interessanta mes a condicions que, com en hòrt de país, la proporcionau sii ua aisina entà ajudar a la representacion d’un maximum d’idèas e de visions de l’aviéner..

Lo Partit Occitan que sostien lo sistèma proporcionau per las eleccions a tots los nivèus de decision : collectivitats, regions e Assemblada Nacionau. Lo POC torna díser la necessitat de la paritat òmis/hemnas pertot.

Lo sistèma actuau d’eleccion deus deputats seré, segon uns responsables politics, la garantida que los elegits son ancorats au territòri e coneguts deus electors. Mes per la darrèra eleccion hòrt de candidats qu’èran quasi inexistents suu materiau de propaganda e de vòte. Hòrt qu’estón elegits gràcias au nom deu lor cap de partit o gràcias au lògo de la lor formacion.

La representacion proporcionau integrau que permet l’entrada en las institucions de corrents divèrs e d’idèas navèras. Uns projèctes non poderàn pas jamei espelir en l’encastre d’un escrutin majoritari.

Uei, la proporcionau per las regionaus o las municipaus qu’ei acompanhada per ua prima majoritària. Qu’estó creada entà que l’extrèma dreta n’avossi pas jamei ua minoritat blocanta o non podossi pas har deus arbitres. Aquera precaucion n’ei pas estada eficaça. Que podem suprimir aquera prima majoritària.

La proporcionau integrau que’s pòt aplicar en totas las collectivitats. Que serà la garantida de la representacion de totas e tots.

La proporcionau integrau que vòu díser que non i averé pas nat minimum exigit entà participar a la reparticion deus siètis com ei lo cas per exemple tà l’eleccion europèa. Se ua lista non hè pas lo 5% deus exprimits los son vòtes non permeten pas de li dar un eurodeputat.

La proporcionau integrau tà l’eleccion deus deputats encoratjarà au compromís e a la neishença de majoritats de projèctes. Per aquesta eleccion òm pòt pensar la proporcionau au nivèu de listas regionaus. Que seré lo sistèma mei juste e qui poderé garantir la representacion mei larga de l’opinion. Estossin listas departamentaus que voleré díser que, en hòrt de departaments, que i averé un soalh minimau de 10% o 20% de las votz entà aver un deputat. Qu’ei ua realitat matematica. Nombrós son los departaments qui an mensh de 10 deputats.

Mai de paritat e d’anonimat per las municipalas que venon

Actu, Eleccions, Hors Occitanie, oc, , , , , , ,

(Imatge generat per IA)

Lo 7 d’abril, l’Assemblada nacionala adoptèt en segonda lectura una proposicion de lei per armonizar lo mòde d’escrutin a las eleccions municipalas.

Foguèt una discutida tempestosa (mai). Après d’unas modificacions pel Senat, l’Assemblada nacionala adoptèt una proposicion de lei per armonizar lo mòde d’escrutin a las eleccions municipalas, qué que siá la dimension de la comuna. Aquel tèxte serà efectiu (levat se lo Conselh Constitucional i tròba d’empachaments) per las eleccions municipalas l’an que ven.

Aquò implicarà especialament la constitucion de listas paritàrias per totas las comunas (las de mens de 1000 estatjants compresas) e tanben la fin de çò que se ditz l’entremesclada (« panachage » en francés). Acabada la lista de candidatas e de candidats que se ne caliá raiar los noms que convenián pas. Una practica un pauc folclorica que garantissiá pas l’anonimat de l’electorat e podiá congrelhar de règlaments de comptes pendent o après l’eleccion.

Ara, es escrutin de listas per tot lo monde amb lo lagui d’aver tant de femnas coma d’òmes. Al moment del vòte al Palais-Bourbon, i aguèt clarament una linha de fractura entre esquèrra / blòc central d’un costat e centre-dret / dreta / extrèma-dreta de l’autre. Las explicacions de vòte en cò dels opausants al tèxte daissèron entreveire un refús de cambiar las costumas.

Pel RN, aquela proposicion de lei aviá « pas cap d’interès », gaire sosprenent de la part d’una formacion politica que sosten la causa de las femnas dins los discorses mas pas dins los vòtes.

Los grops LR (contra) e Horizons (abstencion) s’emportèron contra la fin de l’entremesclada, lo relambi d’aplicacion de la lei jutjat tròp cort e suggeriguèron de daissar far los senators. Lo deputat Pierre Cordier (LR, Arrdenas) denoncièt la risca d’una « politisacion » de las comunas petitas. Traduccion : evitem de cambiar tròp las causas, gardem de conselhs municipals rurals gaire « politisats » (mai aisits a convéncer pendent las eleccions senatorialas) e doncas gardem la manmesa de la dreta e del centre-dret sus la cambra nauta.

Lo camin cap a la paritat es encara long ça que la, quitament dins las comunas mai pobladas. Segon l’INSEE, dins l’espaci occitan, lo taus de consolessas per region va de 20,3% a 23,3%. A l’escala departamentala, Occitania ten 9 presidentas… 9 presidentas de 14 per França tota. E enfin, avèm pas qu’una presidenta de Region de quatre.

Pel Partit occitan, aquela lei es una avançada. Una avançada que permetrà de reviscolar lo personal politic e subretot de far que lo dit personal siá lo rebat vertadièr de la societat que representa… compausada a 51,5% de femnas.

Partit Occitan, lo 14/04/2025

Congrès de l’AMF : una denonciacion mai del centralisme !

Actu, En dirècte, oc, , , , , ,

L’associacion dels cònses de França denóncia lo centralisme e la volontat de l’Estat de far pagar lo deficit budgetari a las comunas. Mas fa d’annadas que los elegits locals se dison encolerats…e res càmbia pas.

Aquesta setmana se debana a Paris lo congrès de l’AMF ( associacion dels conses de França). l’AMF onsidèra que lo projècte de budget de l’Estat per 2025 se farà sus l’esquina de las comunas en rason dels estalvis que seràn faits en redusir de 5 miliards la moneda que serà donada a las comunas.

Per l’AMF seràn pas 5 miliards mas en realitat 11 miliards que seràn pres sus las divèrsas dotacions a las comunas. Per l’associacion es, a còp segur, una entrava a la creissença, a l’investiment e marcarà una degradacion mai dels servicis publics sens per aquò solucionar la crisi de las finanças publicas.

Los elegits de l’AMF demandan tanben que sián melhoradas las condicions de trabalh dels elelgits locals. Las vocacions començan de mancar. L’AMF demandarà al primièr ministre « una vertadièra descentralizacion ». Lo president de l’AMF, lo cònsol de Canas, explica que : « lo centralisme es costós e qu’entrava l’iniciativa locala ».

De segur son d’idèas que lo Partit Occitan pòt pas contestar. La necessitat de mai d’autonomia fiscala per las collectivitats, la denonciacion del centralisme son de causas que ditz lo Partit occitan dempuèi d’annadas.

Las divèrsas associacions d’elegits de las collectivitats territorialas daissan pas de far regularament de comunicats per denonciar lo centralisme e sas derivas.

Mas nos podèm interrogar sus l’eficacitat d’aquelas denonciacions. A cada decision de l’Estat per redusir los mejans de las collectivitats ( impòst remplaçat per una dotacion d’Estat, reduccion regulara de las dotacions …) s’ausisson de paraulas definitivas sul centralisme mas…las causas seguisson coma abans. Auràn la capacitat, e subretot la volontat, los elegits d’aquelas associacions per obligar lors partits que govèrnan a París a metre en causa lo centralisme ?

Tot aquò fa pas que refortir l’idèa que, per cambiar vertadièrament los rapòrts entre l’Estat central e las collectivitats, çò mai eficaç seriá que i aguèsse d’elegits pregondament convençuts que l’autonomia de las collectivitats es la via que nos cal seguir. Donc una reflexion dels occitanistas sus lor engatjament dins las eleccions municipalas de 2026 dins las nòstras comunas es necessària se volèm sortir de declaracions qu’an pas de seguida.

Un constat inquietant per la democracia

Actu, Comunicats, En dirècte, , , , , , , ,

Un govèrn se fa d’en naut, sens tenir compte de las resultas de las legislativas anticipadas.

Lo Partit occitan constata que lo govèrn recentament constituït es fòrça  marcat a dreta. Las orientacions seràn donadas pel primièr ministre dins sa declaracion de politica generala ; mas la preséncia de ministres, radicals sus d’unes tèmas, nos fa pensar que las orientacions riscan d’èstre fòrça contràrias a nòstra vision : social, economia, ecologia, descentralizacion, cultura, escòla, sens parlar del règlament urgent de las crisis que coneisson mai d’un territòri ultra-marin.

Constatam que las institucions mòstran clarament que lo centralisme es un blocatge per la democracia.

Lo sistèma centralizat permet a l’extrèma-dreta de jogar un ròtle de pression sus una classa politica qu’a pas briga la cultura del compromís. L’extrèma-dreta a fait dintrar sos elements de lengatge dins una gran partida dels mèdias e de la classa politica.

De partits an « vendut » a l’opinion l’idèa d’un front republican, per empachar l’arribada de l’extrèma dreta al poder, mas an pas donat de seguida. 

Lo debat politic es polluit per l’eleccion presidenciala. L’obsession de 2027 tòca la màger part dels partits. Es mortala per la democracia. I aurà pas ni d’òme providencial ni de femna providenciala. 

Vesèm que lo centralisme es paralizant  quand de decisions ministerialas e govèrnamentalas son pas presas. Lo centralisme daissa TOT lo poder entre las mans d’un sol nivèl de decision.

L’abséncia de poders donats a las collectivitats fa que tot bascula d’un còp d’un costat o de l’autre. I a pas ni contrapoders ni contrafuòcs. Ne sèm al moment que nosautres, autonomistas, predisèm dempuèi de temps a saber lo punt quand l’ipercentralizacion ven un perilh per la democracia.

La situacion actuala es un terrenh qu’ajuda l’extrèma-dreta a banalizar sas idèas e sa preséncia dins las institucions.

Constatam que lo president de la Republica a jogat un ròtla perniciós a l’òra de prendre la decision de la dissolucion e pendent tot lo periòde que ven de s’escórrer.

Lo sistèma es incapable de revertar la diversitat e de crear una cultura del compromís qu’es indispensabla en democracia. La sola via de sortida es per nosautres la mesa en plaça d’ua Republica federala.

LEI NON DICHS DAU NÒU FRONT POPULARI E LO MAU FRANCÉS

Actu, Arquius, Eleccions, oc, , , , , ,

 Va podèm dire, lo NFP a ben capitat dins lo temps cortet dei dos torns deis eleccions legislativas mai ren es jugat. 

Lo Nòu Front Populari permetèt de blocar l’irrupcion d’una extrèma drecha agressiva e descomplexada dei prepaus racistas tenguts per de candidats chausits a la lèsta, sovent analfabets politics, dins la seguida retoriciana macronista dau ni drecha ni senèstra e de l’aïrança acumulada fàcia ai practicas autoritàrias d’un poder acarat au moviment populari. L’impensat dei Gilets jaunes se paga comptant, non pòu èstre levat dau bilanç politic globau. Rèsta per la senèstra de faire l’analisi dei populismes ligats estrechament a aquelei revòutas remenadas, a la crosiera de totei lei recuperacions extrèmistas drechieras. 

Mai ren es jugat, car la coïna governamentala, après aqueleis eleccions contrariadas per lo poder, s’endevèn ambe lei subrenquants de la drecha LR, sei perlongaments a la Ciotti, sei combinasons clanicas qu’èran en vilha sota lo macronisme dominator. Mai tanben ambe la letra communàtoria de Macron que crida a l’union nacionala e lei manòbras dau RN que pensa, après sa revirada, au revenge de 2027. Per ara, quin solatjament per eu de pas durbir lo talh de sa tambolha economica cambiadissa !

 Lei revendicacions socialas (tant la reforma dei retiradas, la reduccion de l’assegurança chaumatge, la non responsa a l’urgéncia climatica coma a una politica energetica alternativa…) son totjorn dins l’espèra e lo programa dau NFP, mantengut au consentiment politic minimom, laissa de caire la democracia territoriala, lei revendicacions socioculturalas, l’estatut dei « lengas regionalas », per citar qu’elas. S’aquò se pòu comprendre, lo vuege democratic istoric èsta de comolar. 

La logica d’aquel acòrdi minimom resulta d’una amira sobeiranista tant per l’exagòn coma per Europa, de l’extrèma drecha ai chevenementistas,  pereu de l’estatut calhat de la màger part de la senèstra neojacobina. Lei mediàs privats e publics an vendut una retorica anti-senèstra, lèsta de compra, soventei-fes favorizada per leis errors e lei maladreiças de J-L Melenchon que lo camin politic es estrechament ligat ai declaracions pressas au nacionau e a l’internacionau. Siguem clar sus aqueu capítol : es pas la persona soleta qu’es messa en causa mai aquela abséncia de pragmatisme dau quotidian e lo mòde collectiu de decision que fan una politica de senèstra.

Crèma au lume que lei ponchs mai sensibles per l’ensems de la classa politica son mai prefonds tre que se tracta de reforma constitucionala, dau rampèu d’una VIena Republica ipotetica, e subretot que s’assaia de tornar pensar la sempiternala « decentralizacion-deconcentracion » dei poders successius favorables au statu quo dins aqueu domèni. Car la solucion preconizada per d’unei d’una Amassada contituanta pèsa gaire fàcia ais abituds centralistas integradas per lei ciutadans, indefugiblas dins lo quadre d’una remessa en causa de la Cinquena. 

Lo pièger seriá de contuniar de desconèisser lei blocatges qu’ensègon la lèi Defferre inacabada, lei mastrolhatges sarkozistas, olandistas e macronistas, per parlar dei mai recents e vesibles dei pedaçatges regionaus. Lo « procèssus Beauvau » sus l’autonomia de Corsega desvèla aquela tradicion monarco-republicana longassa que responde localament e parcialament a una butada democratica, per la faire longanhejar e evitar de prendre a la braceta la question de la democracia territoriala. Es aquela França exagonala e coloniala deis Otramars que sonha son excepcion illiberala dins lo concèrt deis Estats europencs deis estructuras diversificadas : regionalizacion democratica, formas d’autonomias coma expression d’una autra cultura federala e solidària. Fàcia ai solucions diferenciadas possiblas, l’oligarquia centralista e la senèstra son au nis de la serp. Constitucionalistas sobeiranistas, s’abstenir !

Es mai que mai dins aqueu rapòrt de fòrça que la senèstra se deu emancipar dei reflèxes qu’an marcat son istòria centralista. Aquela question politica vitala per la democracia es mai pausada per trobar solucion. Se per d’unei son aplicaion es luench d’emergir dins lo contèxt d’urgéncia sociala, es pasmens un autre biais istoric de li respondre. Tanben dins l’urgéncia. Pichòt rampèu d’istòria e non pas dei mendres, la Fèsta de la Federacion (1790) nos i convida.

Gerard TAUTIL

(12/07/2024)

Législatives 2024 : pas une voix pour l’extrême-droite !

***Alertas***, Actu, Eleccions, fr, , , , , ,

Les résultats de ce premier tour des élections législatives démontrent une fois de plus que ce n’était pas le moment de dissoudre l’Assemblée Nationale. Les résultats obtenus par l’extrême droite sont plus qu’inquiétants. D’organiser, dans la foulée des élections européennes ces élections législatives, c’était servir ce résultat sur un plateau au RN. 

L’extrême droite en Occitanie fait des résultats particulièrement hauts mais maintenant le phénomène est bien hexagonal. Le risque est que le RN puisse obtenir une majorité à l’Assemblée Nationale en n’ayant obtenu à ce premier tour 34% des voix. C’est tout le problème du système électoral à la française. 

Pour cette raison le Partit Occitan redit, comme il l’a fait avant le premier tour, que pas une seule voix ne doit aller à un candidat de l’extrême droite ou à un candidat qui pourrait appuyer ou s’allier à cette extrême droite. La semaine qui commence sera déterminante ; chacun l’aura bien compris. 

Cette campagne électorale a été courte et encore plus que d’habitude très centralisée d’un point de vue médiatique. Cela a empêché qu’un certain nombre de thèmes, importants à nos yeux et importants pour la démocratie soient présents. Ni la question de la décentralisation, pouvant aller jusqu’au statut d’autonomie pour les régions qui le souhaitent, ni la présence de la question du respect des droits de nos langues, ni les grands sujets écologiques n’ont pu être abordés. 

Malgré la décision de dissolution, prise de façon surprenante, les partis de R&PS avaient décidé de présenter des candidats  dans plusieurs régions. La volonté était de faire en sorte que soient présentes nos propositions lors de ce débat électoral. C’est un exercice difficile compte tenu de plusieurs facteurs. 

D’abord il y a l’hypercentralisation médiatique qui se renforce dans un pays hypercentralisé d’un point de vue politique. Il y a bien sûr ce système électoral qui écarte la proportionnelle. Ce faisant on risque de donner toutes les clés du pouvoir à un parti qui fait 34 % des voix au premier tour. 

Il y aura des députés R&PS élus en Corse, il y en aura peut-être un en Pays Basque où EH Bai avait un candidat soutenu par le NFP.  Paul Molac en Bretagne est bien placé pour l’emporter à nouveau. Ailleurs, dans un contexte de très haute participation, les partis de R&PS font de meilleurs résultats qu’en 2022, en voix et en pourcentage. Des candidats R&PS étaient présents dans toutes les régions sauf en Bretagne où l’UDB avait décidé de soutenir le NFP dès le premier tour. Malgré ce soutien l’UDB n’avait pas obtenu avant le premier tour un accord satisfaisant afin de mener la candidature NFP dans plusieurs circonscriptions de Bretagne. 

9 candidats del POC 

Lo Partit Occitan presentava 9 candidats. Quatre en Provença, un dins lo Tarn e quatre entre Bearn e Landas. Amb una participacion qu’a creissut de mai de 20 % en comparant amb 2022 èra pas aisit d’existir. A pas empachat que 7 d’aqueles candidats an fait un resultat superior a çò qu’èra en 2022 en voses e en percentatge. 

De segur son de resultats modèstes mas que pròvan que caliá mostrar que lo POC podiá èstre present, malgrat un ambient desfavorable (lo vòte dit utile èra sovent evocat) amb una participacion fòrça importanta e malgrat la manca de mejans economics.

Dins la Vau Clusa la doas candidatas nòstras an obtengut 1,20% e 0,9%. Dins Var los candidats an fait 2,3% e 0,8% .  Aquestes quatre candidats fan mai de voses qu’en 2022. Es lo cas tanben del candidat dins Tarn que fa 1,4% amb una creissença de 600 voses. En Bearn e dins las Landas una candidat e una candidata fan 1,6% e 1,8% Los dos doblan quasi lor resultat en percentatge e en voses. Los dos autres an perdut un pauc comparat amb 2022. 

Regions e Pòbles Solidaris a las eleccions legislativas : de candidats un pauc pertot

Actu, , , , , , , , , , ,

Los partits autonomistas de la federacion presentan de candidats en nombre, malgrat las dificultats pausadas per la decision d’organizar dins un temps fòrça cortet aquelas eleccions legislativas que venon après la dissolucion volguda pel president de la Republica.

Los partits de la federacion Regions e Pòbles Solidaris an causit quasi tots de presentar de candidats per las eleccions legislativas. 

Los partits còrses primièr, qu’an tres deputats sortents, presentan de candidats dins totas las circonscripcions, que siá Femu a Corsica o lo Partitu di a Nazione Corsa. 

En Catalonha Nòrd Oui au Pays Catalan  e Unitat Catalana auràn de candidats dins las quatre circonscripcions del departament de Pirenèus Orientals. 

En Alsàcia Unser Land serà present dins las quinze circonscripcions alsacianas. Cal ajustar tanben un candidat del Parti des Mosellans dins una circonscripcion de la Mosèla. 

En Savòia lo movement MRS Sabaudia serà el tanben representats dins las quatre circonscripcions. 

Lo Partit Occitan coma o avèm ja indicat aurà de candidats dins nòu circonscripcions. Quatre en Bearn e Landas, un dins Tarn e quatre en Provença. 

Los bretons de l’UDB, qu’avián entamenat una negociacion dins l’encastre del novèl Front Popular, son pas arribats a un acòrd amb los partits d’esquèrra que prepausèron pas a l’UDB de circonscripcion que se podiá ganhar. Donc l’UDB a pas ges de candidats per aquesta eleccion. 

Cal senhalar çaquelà que Paul Molac serà candidat per temptar d’èstre elegit pel quatren còp dins sa circonscripcion bretona de Morbihan ; mas serà una candidatura independenta, sens etiqueta, quitament se P.Molac a lo sosten de R&PS.  

En País Basc ont i a sonque tres circonscripcions an negociat tanben amb lo Novèl Front Popular. Atal la coalicion EH Bai a un candidat que serà sostengut pel NFP mentre que daissan las doas autras circonscripcions a de socialistas. 

Protegir la democracia e las libertats

***Alertas***, Comunicats, Eleccions, En dirècte, oc, , , , , , ,

Lo Partit Occitan farà una analisi mai en pregondor dels resultats de las eleccions europèas per los jorns que venon. 

Per l’ora, lo resultat mòstra clarament que l’extrèma dreta progrèssa de faiçon  preocupanta en França e dins d’autres Estats d’Euròpa. En França l’extrèma dreta, amb las diferentas organizacions que la representan, fa quasi lo 40% de las voses. Es una fòrça marrida novèla per la democracia e tanben per l’Euròpa. 

Lo resultat es confòrme à çò qu’anonciavan las enquèstas d’opinion. I aurà un temps per analizar los comportaments electorals e per essajar de determinar las rasons prigondas que fan que las electoras e los electors son tan nombroses a far fisança a de partits que pòrtan de proposicions simplistas e qu’an de rasigas dins de periòdes negres de l’istòria del continent. 

Dins la serada, en decidissent de sortir l’arma de la dissolucion de l’Assemblada Nacionala, lo president de la Republica diguèt prendre en compte lo resultat de l’escrutin. A pres subretot lo risc de donar lo poder a l’extrèma dreta. 

S’agissiá d’una eleccion europèa e donc res obligava pas lo president de la Republica a dissòlver l’Assemblada Nacionala. 

I aurà donc d’eleccions legislativas organizadas de faiçon precipitada lo 30 de junh e lo 7 de julhet. Lo Partit Occitan e sos partenaris prendràn lors responsabilitats per empachar l’extrèma dreta de prendre lo poder e participarà a tot çò que se pòt bastir per aparar la democracia. 

Partit Occitan, lo 10 de junh de 2024

En Catalonha las eleccions donan la victòria als socialistas

Actu, Eleccions, Hors Occitanie, oc, , , , , , ,

Lo president de la Generalitat, Pere Aragonés, de ERC aviá decidit d’avançar las eleccions al Parlament de Catalonha. Foguèt benlèu una error vist lo resultat per sa formacion. 

Es lo Partit Socialista de Catalonha qu’es lo primièr partit en voses e en siètis après lo vòte de dimenge. Lo resultat dona la segonda plaça a Junts de Carles Puigdemont. Esquerra Republicana de Catalonha arriba sonque en tresena posicion. Es lo partit qu’a perdut mai dins aquesta eleccion. 

La dreta se refortís amb un Partit Popular que sembla renàisser aprèp un long periòde complicat. Vox, l’extrèma dreta se manten.  Arriba al Parlament de Catalonha un novèl Partit d’extrèma dreta qu’es Aliança Catalana. Amb un pauc mai de 3% de la voses aurà dos deputats. Pel primièr còp un partit independentista catalan d’extrèma dreta entra al Parlament. 

L’esquèrra anticapitalista, la CUP pèrd mai de la mitat de sos deputats e los Comuns (esquèrra ) a tanben perdut influéncia. 

Tot aquò fa que i a pas de majoritat absoluda en vista, quitament amb d’alianças que semblarián naturalas o al mens probablas. Lo Partit Socialista de Catalonha (PSC) que podiá esperar lo sosten de ERC l’aurà pas. La formacion que governava duscas ara a decidit de demorar dins l’oposicion. Una aliança del PSC amb Junts es pas imaginabla. Demòra la possibilitat d’un govèrn minoritari se per cas un grop (lo PP per exemple) prenguèsse la posicion de s’abstenir per empachar tota arribada dels independentistas al govèrn e daissar las comandas als socialistas. 

La setmana serà doncas una setmana de negociacions que benlèu poirián desembocar sul constat que cal tornar far d’eleccions per trobar una majoritat. 

Lo tablèu en Espanha es ara aqueste : lo govèrn socialista de Madrid pòt pas existir sense lo sosten dels independentistas catalans, mas en Catalonha res se pòt far sens los socialistas. Qual ten l’autre ? 

Los independentistas catalans an globalament perdut la majoritat en voses e en siètis e aquò segurament en rason de l’abstencion de fòrça electors independentistas. 

Cal senhalar la disparicion completa de Ciutadans, un partit anti independentistas  qu’aviá obtengut 36 deputats en 2017. 

Los resultats de 2024 ( entre parentèsis los resultats de 2021) 

  • PSC 42 deputats  (33)
  • Junts 35 deputats (32)
  • ERC 20 deputats (33)
  • PP 15 deputats (3)
  • Vox 11 deputats (11)
  • Comuns 6 deputats (8)
  • CUP 4 deputats (9)
  • Aliança Catalana 2 deputats (0)