Archives par mot-clé : Eleccions

Congrès de l’AMF : una denonciacion mai del centralisme !

L’associacion dels cònses de França denóncia lo centralisme e la volontat de l’Estat de far pagar lo deficit budgetari a las comunas. Mas fa d’annadas que los elegits locals se dison encolerats…e res càmbia pas.

Aquesta setmana se debana a Paris lo congrès de l’AMF ( associacion dels conses de França). l’AMF onsidèra que lo projècte de budget de l’Estat per 2025 se farà sus l’esquina de las comunas en rason dels estalvis que seràn faits en redusir de 5 miliards la moneda que serà donada a las comunas.

Per l’AMF seràn pas 5 miliards mas en realitat 11 miliards que seràn pres sus las divèrsas dotacions a las comunas. Per l’associacion es, a còp segur, una entrava a la creissença, a l’investiment e marcarà una degradacion mai dels servicis publics sens per aquò solucionar la crisi de las finanças publicas.

Los elegits de l’AMF demandan tanben que sián melhoradas las condicions de trabalh dels elelgits locals. Las vocacions començan de mancar. L’AMF demandarà al primièr ministre « una vertadièra descentralizacion ». Lo president de l’AMF, lo cònsol de Canas, explica que : « lo centralisme es costós e qu’entrava l’iniciativa locala ».

De segur son d’idèas que lo Partit Occitan pòt pas contestar. La necessitat de mai d’autonomia fiscala per las collectivitats, la denonciacion del centralisme son de causas que ditz lo Partit occitan dempuèi d’annadas.

Las divèrsas associacions d’elegits de las collectivitats territorialas daissan pas de far regularament de comunicats per denonciar lo centralisme e sas derivas.

Mas nos podèm interrogar sus l’eficacitat d’aquelas denonciacions. A cada decision de l’Estat per redusir los mejans de las collectivitats ( impòst remplaçat per una dotacion d’Estat, reduccion regulara de las dotacions …) s’ausisson de paraulas definitivas sul centralisme mas…las causas seguisson coma abans. Auràn la capacitat, e subretot la volontat, los elegits d’aquelas associacions per obligar lors partits que govèrnan a París a metre en causa lo centralisme ?

Tot aquò fa pas que refortir l’idèa que, per cambiar vertadièrament los rapòrts entre l’Estat central e las collectivitats, çò mai eficaç seriá que i aguèsse d’elegits pregondament convençuts que l’autonomia de las collectivitats es la via que nos cal seguir. Donc una reflexion dels occitanistas sus lor engatjament dins las eleccions municipalas de 2026 dins las nòstras comunas es necessària se volèm sortir de declaracions qu’an pas de seguida.

Un constat inquietant per la democracia

Un govèrn se fa d’en naut, sens tenir compte de las resultas de las legislativas anticipadas.

Lo Partit occitan constata que lo govèrn recentament constituït es fòrça  marcat a dreta. Las orientacions seràn donadas pel primièr ministre dins sa declaracion de politica generala ; mas la preséncia de ministres, radicals sus d’unes tèmas, nos fa pensar que las orientacions riscan d’èstre fòrça contràrias a nòstra vision : social, economia, ecologia, descentralizacion, cultura, escòla, sens parlar del règlament urgent de las crisis que coneisson mai d’un territòri ultra-marin.

Constatam que las institucions mòstran clarament que lo centralisme es un blocatge per la democracia.

Lo sistèma centralizat permet a l’extrèma-dreta de jogar un ròtle de pression sus una classa politica qu’a pas briga la cultura del compromís. L’extrèma-dreta a fait dintrar sos elements de lengatge dins una gran partida dels mèdias e de la classa politica.

De partits an « vendut » a l’opinion l’idèa d’un front republican, per empachar l’arribada de l’extrèma dreta al poder, mas an pas donat de seguida. 

Lo debat politic es polluit per l’eleccion presidenciala. L’obsession de 2027 tòca la màger part dels partits. Es mortala per la democracia. I aurà pas ni d’òme providencial ni de femna providenciala. 

Vesèm que lo centralisme es paralizant  quand de decisions ministerialas e govèrnamentalas son pas presas. Lo centralisme daissa TOT lo poder entre las mans d’un sol nivèl de decision.

L’abséncia de poders donats a las collectivitats fa que tot bascula d’un còp d’un costat o de l’autre. I a pas ni contrapoders ni contrafuòcs. Ne sèm al moment que nosautres, autonomistas, predisèm dempuèi de temps a saber lo punt quand l’ipercentralizacion ven un perilh per la democracia.

La situacion actuala es un terrenh qu’ajuda l’extrèma-dreta a banalizar sas idèas e sa preséncia dins las institucions.

Constatam que lo president de la Republica a jogat un ròtla perniciós a l’òra de prendre la decision de la dissolucion e pendent tot lo periòde que ven de s’escórrer.

Lo sistèma es incapable de revertar la diversitat e de crear una cultura del compromís qu’es indispensabla en democracia. La sola via de sortida es per nosautres la mesa en plaça d’ua Republica federala.

LEI NON DICHS DAU NÒU FRONT POPULARI E LO MAU FRANCÉS

 Va podèm dire, lo NFP a ben capitat dins lo temps cortet dei dos torns deis eleccions legislativas mai ren es jugat. 

Lo Nòu Front Populari permetèt de blocar l’irrupcion d’una extrèma drecha agressiva e descomplexada dei prepaus racistas tenguts per de candidats chausits a la lèsta, sovent analfabets politics, dins la seguida retoriciana macronista dau ni drecha ni senèstra e de l’aïrança acumulada fàcia ai practicas autoritàrias d’un poder acarat au moviment populari. L’impensat dei Gilets jaunes se paga comptant, non pòu èstre levat dau bilanç politic globau. Rèsta per la senèstra de faire l’analisi dei populismes ligats estrechament a aquelei revòutas remenadas, a la crosiera de totei lei recuperacions extrèmistas drechieras. 

Mai ren es jugat, car la coïna governamentala, après aqueleis eleccions contrariadas per lo poder, s’endevèn ambe lei subrenquants de la drecha LR, sei perlongaments a la Ciotti, sei combinasons clanicas qu’èran en vilha sota lo macronisme dominator. Mai tanben ambe la letra communàtoria de Macron que crida a l’union nacionala e lei manòbras dau RN que pensa, après sa revirada, au revenge de 2027. Per ara, quin solatjament per eu de pas durbir lo talh de sa tambolha economica cambiadissa !

 Lei revendicacions socialas (tant la reforma dei retiradas, la reduccion de l’assegurança chaumatge, la non responsa a l’urgéncia climatica coma a una politica energetica alternativa…) son totjorn dins l’espèra e lo programa dau NFP, mantengut au consentiment politic minimom, laissa de caire la democracia territoriala, lei revendicacions socioculturalas, l’estatut dei « lengas regionalas », per citar qu’elas. S’aquò se pòu comprendre, lo vuege democratic istoric èsta de comolar

La logica d’aquel acòrdi minimom resulta d’una amira sobeiranista tant per l’exagòn coma per Europa, de l’extrèma drecha ai chevenementistas,  pereu de l’estatut calhat de la màger part de la senèstra neojacobina. Lei mediàs privats e publics an vendut una retorica anti-senèstra, lèsta de compra, soventei-fes favorizada per leis errors e lei maladreiças de J-L Melenchon que lo camin politic es estrechament ligat ai declaracions pressas au nacionau e a l’internacionau. Siguem clar sus aqueu capítol : es pas la persona soleta qu’es messa en causa mai aquela abséncia de pragmatisme dau quotidian e lo mòde collectiu de decision que fan una politica de senèstra.

Crèma au lume que lei ponchs mai sensibles per l’ensems de la classa politica son mai prefonds tre que se tracta de reforma constitucionala, dau rampèu d’una VIena Republica ipotetica, e subretot que s’assaia de tornar pensar la sempiternala « decentralizacion-deconcentracion » dei poders successius favorables au statu quo dins aqueu domèni. Car la solucion preconizada per d’unei d’una Amassada contituanta pèsa gaire fàcia ais abituds centralistas integradas per lei ciutadans, indefugiblas dins lo quadre d’una remessa en causa de la Cinquena. 

Lo pièger seriá de contuniar de desconèisser lei blocatges qu’ensègon la lèi Defferre inacabada, lei mastrolhatges sarkozistas, olandistas e macronistas, per parlar dei mai recents e vesibles dei pedaçatges regionaus. Lo « procèssus Beauvau » sus l’autonomia de Corsega desvèla aquela tradicion monarco-republicana longassa que responde localament e parcialament a una butada democratica, per la faire longanhejar e evitar de prendre a la braceta la question de la democracia territoriala. Es aquela França exagonala e coloniala deis Otramars que sonha son excepcion illiberala dins lo concèrt deis Estats europencs deis estructuras diversificadas : regionalizacion democratica, formas d’autonomias coma expression d’una autra cultura federala e solidària. Fàcia ai solucions diferenciadas possiblas, l’oligarquia centralista e la senèstra son au nis de la serp. Constitucionalistas sobeiranistas, s’abstenir !

Es mai que mai dins aqueu rapòrt de fòrça que la senèstra se deu emancipar dei reflèxes qu’an marcat son istòria centralista. Aquela question politica vitala per la democracia es mai pausada per trobar solucion. Se per d’unei son aplicaion es luench d’emergir dins lo contèxt d’urgéncia sociala, es pasmens un autre biais istoric de li respondre. Tanben dins l’urgéncia. Pichòt rampèu d’istòria e non pas dei mendres, la Fèsta de la Federacion (1790) nos i convida.

Gerard TAUTIL

(12/07/2024)

Législatives 2024 : pas une voix pour l’extrême-droite !

Les résultats de ce premier tour des élections législatives démontrent une fois de plus que ce n’était pas le moment de dissoudre l’Assemblée Nationale. Les résultats obtenus par l’extrême droite sont plus qu’inquiétants. D’organiser, dans la foulée des élections européennes ces élections législatives, c’était servir ce résultat sur un plateau au RN. 

L’extrême droite en Occitanie fait des résultats particulièrement hauts mais maintenant le phénomène est bien hexagonal. Le risque est que le RN puisse obtenir une majorité à l’Assemblée Nationale en n’ayant obtenu à ce premier tour 34% des voix. C’est tout le problème du système électoral à la française. 

Pour cette raison le Partit Occitan redit, comme il l’a fait avant le premier tour, que pas une seule voix ne doit aller à un candidat de l’extrême droite ou à un candidat qui pourrait appuyer ou s’allier à cette extrême droite. La semaine qui commence sera déterminante ; chacun l’aura bien compris. 

Cette campagne électorale a été courte et encore plus que d’habitude très centralisée d’un point de vue médiatique. Cela a empêché qu’un certain nombre de thèmes, importants à nos yeux et importants pour la démocratie soient présents. Ni la question de la décentralisation, pouvant aller jusqu’au statut d’autonomie pour les régions qui le souhaitent, ni la présence de la question du respect des droits de nos langues, ni les grands sujets écologiques n’ont pu être abordés. 

Malgré la décision de dissolution, prise de façon surprenante, les partis de R&PS avaient décidé de présenter des candidats  dans plusieurs régions. La volonté était de faire en sorte que soient présentes nos propositions lors de ce débat électoral. C’est un exercice difficile compte tenu de plusieurs facteurs. 

D’abord il y a l’hypercentralisation médiatique qui se renforce dans un pays hypercentralisé d’un point de vue politique. Il y a bien sûr ce système électoral qui écarte la proportionnelle. Ce faisant on risque de donner toutes les clés du pouvoir à un parti qui fait 34 % des voix au premier tour. 

Il y aura des députés R&PS élus en Corse, il y en aura peut-être un en Pays Basque où EH Bai avait un candidat soutenu par le NFP.  Paul Molac en Bretagne est bien placé pour l’emporter à nouveau. Ailleurs, dans un contexte de très haute participation, les partis de R&PS font de meilleurs résultats qu’en 2022, en voix et en pourcentage. Des candidats R&PS étaient présents dans toutes les régions sauf en Bretagne où l’UDB avait décidé de soutenir le NFP dès le premier tour. Malgré ce soutien l’UDB n’avait pas obtenu avant le premier tour un accord satisfaisant afin de mener la candidature NFP dans plusieurs circonscriptions de Bretagne. 

9 candidats del POC 

Lo Partit Occitan presentava 9 candidats. Quatre en Provença, un dins lo Tarn e quatre entre Bearn e Landas. Amb una participacion qu’a creissut de mai de 20 % en comparant amb 2022 èra pas aisit d’existir. A pas empachat que 7 d’aqueles candidats an fait un resultat superior a çò qu’èra en 2022 en voses e en percentatge. 

De segur son de resultats modèstes mas que pròvan que caliá mostrar que lo POC podiá èstre present, malgrat un ambient desfavorable (lo vòte dit utile èra sovent evocat) amb una participacion fòrça importanta e malgrat la manca de mejans economics.

Dins la Vau Clusa la doas candidatas nòstras an obtengut 1,20% e 0,9%. Dins Var los candidats an fait 2,3% e 0,8% .  Aquestes quatre candidats fan mai de voses qu’en 2022. Es lo cas tanben del candidat dins Tarn que fa 1,4% amb una creissença de 600 voses. En Bearn e dins las Landas una candidat e una candidata fan 1,6% e 1,8% Los dos doblan quasi lor resultat en percentatge e en voses. Los dos autres an perdut un pauc comparat amb 2022. 

Regions e Pòbles Solidaris a las eleccions legislativas : de candidats un pauc pertot

Los partits autonomistas de la federacion presentan de candidats en nombre, malgrat las dificultats pausadas per la decision d’organizar dins un temps fòrça cortet aquelas eleccions legislativas que venon après la dissolucion volguda pel president de la Republica.

Los partits de la federacion Regions e Pòbles Solidaris an causit quasi tots de presentar de candidats per las eleccions legislativas. 

Los partits còrses primièr, qu’an tres deputats sortents, presentan de candidats dins totas las circonscripcions, que siá Femu a Corsica o lo Partitu di a Nazione Corsa

En Catalonha Nòrd Oui au Pays Catalan  e Unitat Catalana auràn de candidats dins las quatre circonscripcions del departament de Pirenèus Orientals. 

En Alsàcia Unser Land serà present dins las quinze circonscripcions alsacianas. Cal ajustar tanben un candidat del Parti des Mosellans dins una circonscripcion de la Mosèla. 

En Savòia lo movement MRS Sabaudia serà el tanben representats dins las quatre circonscripcions. 

Lo Partit Occitan coma o avèm ja indicat aurà de candidats dins nòu circonscripcions. Quatre en Bearn e Landas, un dins Tarn e quatre en Provença. 

Los bretons de l’UDB, qu’avián entamenat una negociacion dins l’encastre del novèl Front Popular, son pas arribats a un acòrd amb los partits d’esquèrra que prepausèron pas a l’UDB de circonscripcion que se podiá ganhar. Donc l’UDB a pas ges de candidats per aquesta eleccion. 

Cal senhalar çaquelà que Paul Molac serà candidat per temptar d’èstre elegit pel quatren còp dins sa circonscripcion bretona de Morbihan ; mas serà una candidatura independenta, sens etiqueta, quitament se P.Molac a lo sosten de R&PS.  

En País Basc ont i a sonque tres circonscripcions an negociat tanben amb lo Novèl Front Popular. Atal la coalicion EH Bai a un candidat que serà sostengut pel NFP mentre que daissan las doas autras circonscripcions a de socialistas. 

Protegir la democracia e las libertats

Lo Partit Occitan farà una analisi mai en pregondor dels resultats de las eleccions europèas per los jorns que venon. 

Per l’ora, lo resultat mòstra clarament que l’extrèma dreta progrèssa de faiçon  preocupanta en França e dins d’autres Estats d’Euròpa. En França l’extrèma dreta, amb las diferentas organizacions que la representan, fa quasi lo 40% de las voses. Es una fòrça marrida novèla per la democracia e tanben per l’Euròpa. 

Lo resultat es confòrme à çò qu’anonciavan las enquèstas d’opinion. I aurà un temps per analizar los comportaments electorals e per essajar de determinar las rasons prigondas que fan que las electoras e los electors son tan nombroses a far fisança a de partits que pòrtan de proposicions simplistas e qu’an de rasigas dins de periòdes negres de l’istòria del continent. 

Dins la serada, en decidissent de sortir l’arma de la dissolucion de l’Assemblada Nacionala, lo president de la Republica diguèt prendre en compte lo resultat de l’escrutin. A pres subretot lo risc de donar lo poder a l’extrèma dreta. 

S’agissiá d’una eleccion europèa e donc res obligava pas lo president de la Republica a dissòlver l’Assemblada Nacionala. 

I aurà donc d’eleccions legislativas organizadas de faiçon precipitada lo 30 de junh e lo 7 de julhet. Lo Partit Occitan e sos partenaris prendràn lors responsabilitats per empachar l’extrèma dreta de prendre lo poder e participarà a tot çò que se pòt bastir per aparar la democracia. 

Partit Occitan, lo 10 de junh de 2024

En Catalonha las eleccions donan la victòria als socialistas

Lo president de la Generalitat, Pere Aragonés, de ERC aviá decidit d’avançar las eleccions al Parlament de Catalonha. Foguèt benlèu una error vist lo resultat per sa formacion. 

Es lo Partit Socialista de Catalonha qu’es lo primièr partit en voses e en siètis après lo vòte de dimenge. Lo resultat dona la segonda plaça a Junts de Carles Puigdemont. Esquerra Republicana de Catalonha arriba sonque en tresena posicion. Es lo partit qu’a perdut mai dins aquesta eleccion. 

La dreta se refortís amb un Partit Popular que sembla renàisser aprèp un long periòde complicat. Vox, l’extrèma dreta se manten.  Arriba al Parlament de Catalonha un novèl Partit d’extrèma dreta qu’es Aliança Catalana. Amb un pauc mai de 3% de la voses aurà dos deputats. Pel primièr còp un partit independentista catalan d’extrèma dreta entra al Parlament. 

L’esquèrra anticapitalista, la CUP pèrd mai de la mitat de sos deputats e los Comuns (esquèrra ) a tanben perdut influéncia. 

Tot aquò fa que i a pas de majoritat absoluda en vista, quitament amb d’alianças que semblarián naturalas o al mens probablas. Lo Partit Socialista de Catalonha (PSC) que podiá esperar lo sosten de ERC l’aurà pas. La formacion que governava duscas ara a decidit de demorar dins l’oposicion. Una aliança del PSC amb Junts es pas imaginabla. Demòra la possibilitat d’un govèrn minoritari se per cas un grop (lo PP per exemple) prenguèsse la posicion de s’abstenir per empachar tota arribada dels independentistas al govèrn e daissar las comandas als socialistas. 

La setmana serà doncas una setmana de negociacions que benlèu poirián desembocar sul constat que cal tornar far d’eleccions per trobar una majoritat. 

Lo tablèu en Espanha es ara aqueste : lo govèrn socialista de Madrid pòt pas existir sense lo sosten dels independentistas catalans, mas en Catalonha res se pòt far sens los socialistas. Qual ten l’autre ? 

Los independentistas catalans an globalament perdut la majoritat en voses e en siètis e aquò segurament en rason de l’abstencion de fòrça electors independentistas. 

Cal senhalar la disparicion completa de Ciutadans, un partit anti independentistas  qu’aviá obtengut 36 deputats en 2017. 

Los resultats de 2024 ( entre parentèsis los resultats de 2021) 

  • PSC 42 deputats  (33)
  • Junts 35 deputats (32)
  • ERC 20 deputats (33)
  • PP 15 deputats (3)
  • Vox 11 deputats (11)
  • Comuns 6 deputats (8)
  • CUP 4 deputats (9)
  • Aliança Catalana 2 deputats (0)

LO PRG, LEI REGIONALISTAS DE R&PS E VOLT FRANCE REFORTISSON LA COALICION PER EURÒPA E LEI TERRITÒRIS

Lo Partit Radicau de Senèstra (PRG), Regions & Pòbles Solidaris (R&PS) e Volt France fan avans cotria per faire lista comuna ais eleccions europencas dau 9 de junh de 2024.

Moviment paneuropenc representat dins totei leis Estats membres de l’Union  europenca per mai de 140 elegits ambe dos deputats europencs, Volt apara un anament participatiu volontarista e pragmatic per una Euròpa mai democratica, ecologica e solidària.

Per fin de bastir una Euròpa capabla de respondre ai desfis contemporanèus de nòstra societat e de faire fàcia a la montada dei populismes, lo PRG, R&PS e Volt France an l’ambicion comuna de metre nòstrei territòris au còr de la pensada sus lo ròtle de l’Union europenca dins lo quotidian dei Francés e Europencs que vivon en França.

Ensems, lo PRG, R&PS e Volt persegon lei discussions per recampar d’autrei compausantas.

La lista completa, representativa de la societat tota e de totei lei territòris serà representada a la debuta de març.

Democracia, diversitat, solidaritat per totas e totes en Euròpa

L’Aliança Liura Europèa fasiá son congrès en fin de setmana passada a Estrasborg.

Lo Partit Occitan participèt divendres e dissabte passats al Congrès de l’Aliança Liura Europèa, lo partit europèu ont son amassats quaranta-e-un partits regionalistas, autonomistas e independentistas d’Euròpa.

Lo Congrès aqueste èra lo primièr organizat per l’ALE. Lo partit, creat fa mai de trenta ans, faguèt un omenatge a dos de sons creators qu’èran l’escocesa de Winnie Ewing e lo còrse Max Simeoni ; los dos moriguèron en 2023.

L’objectiu primièr èra d’adoptar un tèxte que serà lo messatge que mandaràn e portaràn totes los partits de l’ALE per las eleccions europèas de junh de 2024.

L’Euròpa per totas e tots es lo messatge : democracia, diversitat, unitat ne son los pilars.

La question de las lengas es tanben una de las tematicas centralas. Fòrça partits de l’ALE son en punta dins la defensa de lor lenga sus lor territòri.

Evidentament la diversitat dels partits e de las situacions pòt g-far qu’es qualque còp malaisit de trobar un acòrd sus totas las questions que concernisson lo continent europèu. D’unas questions son pas vistas per totes de la meteissa faiçon, mas sus çò d’essencial, lo tèxte es clar. Lo dret a l’autodeterminacion es la basa amb las questions del moment que son los tèmas ecologics que l’ALE pòrta dempuèi d’annadas.

Lo congrès foguèt tanben l’escasença de causir los que seràn los « spitzenkandidaten» a saber las doas personas que son los candidats de l’ALE a la presidéncia de la Comission europèa. Totes les partits europèus fan aquela causida que lor permet de dispausar de dos pòrtaparaulas que pòdon far campanha per tota l’Euròpa e representar lo partit.

Aquela causida es tanben una faiçon de mandar un messatge. Los dos candidats seràn primièr Mailys Rosberg, una jove militanta de la minoritat danesa d’Alemanha e sòci del partit SSW (Südschleswigscher Wählerverband) e Raül Romeva, un responsable politic catalan de ERC (Esquerra Republicana de Catalunya) qu’a passat quatre annadas en preson en seguida del referèndum de 2017 (fòto çai-dejós).

Cal senhalar tanben la preséncia de sèt eurodeputats del grop de l’ALE (grop Verds-ALE) que venguèron parlar de lor bilanç de la mandatura que s’acaba.

De segur las eleccions europèas se debanaràn sonque al mes de junh de 2024 mas se preparan ja ara. De discussions se debanan un pauc pertot en Euròpa quitament se totes los partits de l’ALE poiràn pas presentar de listas o de candidats en rason de las legislacions sovent discriminatòrias cap a las minoritats.

Lo Partit Occitan al congrès de l’Aliança Liura Europèa

Aqueste divendres, lo Partit occitan serà present al congrès de l’Aliança Liura Europèa (ALE) que se ten a Estrasborg. I serà representat per Dàvid Grosclaude, secretari federal del Partit Occitan e tanben vice-president de l’ALE.

Aquela federacion d’escala continentala recampa 41 formacions politicas representativas de pòbles demorant dins 19 païses-sòcis de l’Union. Es presidida a l’ora d’ara per la basca Lorena López de Lacalle.

Aquel congrès es un moment important a la velha de las eleccions europèas de l’an que ven, que s’i deurà aprovar lo programa electoral e designar los dos candidats a la Comission europèa (los « Spitzenkandidaten »).