Malgrat l’oposicion determinada de ciutadans e d’associacions, malgrat l’urgéncia climatica, las òbras de l’autorota A 69 enter Tolosa e Castras seguiràn. Es çò qu’an anonciat los poders publics. Es pas acceptable !
Tot aquò es renegar totas las declaracions, tots los engatjaments que prenguèt lo govèrn sus la question del cambiament climatic e sus la necessitat absoluda de cambiar lo nòstre biais de circular.
Serà sonque un degalhatge de l’espaci, un degalhatge de la moneda publica. Seràn degalhs mai que seràn creats per aquelas òbras que son un afront fait a las generacions venentas.
Lo Partit Occitan demanda qu’aquestas òbras autorotièras inutilas sián arrestadas. Regretam tanben que d’elegits de nòstra region se fagan los complicis d’aquela error ecologica e economica.
Fan la pròva d’una manca d’imaginacion dins lor politica d’amainatjament del territòri, que un còp de mai, crearà de nosénças per totes pel sol profièch de qualques uns.
Lo Partit Occitan participèt divendres e dissabte passats al Congrès de l’Aliança Liura Europèa, lo partit europèu ont son amassats quaranta-e-un partits regionalistas, autonomistas e independentistas d’Euròpa.
Lo Congrès aqueste èra lo primièr organizat per l’ALE. Lo partit, creat fa mai de trenta ans, faguèt un omenatge a dos de sons creators qu’èran l’escocesa de Winnie Ewing e lo còrse Max Simeoni ; los dos moriguèron en 2023.
L’objectiu primièr èra d’adoptar un tèxte que serà lo messatge que mandaràn e portaràn totes los partits de l’ALE per las eleccions europèas de junh de 2024.
L’Euròpa per totas e tots es lo messatge : democracia, diversitat, unitat ne son los pilars.
La question de las lengas es tanben una de las tematicas centralas. Fòrça partits de l’ALE son en punta dins la defensa de lor lenga sus lor territòri.
Evidentament la diversitat dels partits e de las situacions pòt g-far qu’es qualque còp malaisit de trobar un acòrd sus totas las questions que concernisson lo continent europèu. D’unas questions son pas vistas per totes de la meteissa faiçon, mas sus çò d’essencial, lo tèxte es clar. Lo dret a l’autodeterminacion es la basa amb las questions del moment que son los tèmas ecologics que l’ALE pòrta dempuèi d’annadas.
Lo congrès foguèt tanben l’escasença de causir los que seràn los « spitzenkandidaten» a saber las doas personas que son los candidats de l’ALE a la presidéncia de la Comission europèa. Totes les partits europèus fan aquela causida que lor permet de dispausar de dos pòrtaparaulas que pòdon far campanha per tota l’Euròpa e representar lo partit.
Aquela causida es tanben una faiçon de mandar un messatge. Los dos candidats seràn primièr Mailys Rosberg, una jove militanta de la minoritat danesa d’Alemanha e sòci del partit SSW (Südschleswigscher Wählerverband) e Raül Romeva, un responsable politic catalan de ERC (Esquerra Republicana de Catalunya) qu’a passat quatre annadas en preson en seguida del referèndum de 2017 (fòto çai-dejós).
Cal senhalar tanben la preséncia de sèt eurodeputats del grop de l’ALE (grop Verds-ALE) que venguèron parlar de lor bilanç de la mandatura que s’acaba.
De segur las eleccions europèas se debanaràn sonque al mes de junh de 2024 mas se preparan ja ara. De discussions se debanan un pauc pertot en Euròpa quitament se totes los partits de l’ALE poiràn pas presentar de listas o de candidats en rason de las legislacions sovent discriminatòrias cap a las minoritats.
Aqueste divendres, lo Partit occitan serà present al congrès de l’Aliança Liura Europèa (ALE) que se ten a Estrasborg. I serà representat per Dàvid Grosclaude, secretari federal del Partit Occitan e tanben vice-president de l’ALE.
Aquela federacion d’escala continentala recampa 41 formacions politicas representativas de pòbles demorant dins 19 païses-sòcis de l’Union. Es presidida a l’ora d’ara per la basca Lorena López de Lacalle.
Aquel congrès es un moment important a la velha de las eleccions europèas de l’an que ven, que s’i deurà aprovar lo programa electoral e designar los dos candidats a la Comission europèa (los « Spitzenkandidaten »).
Del 6 al 8 d’octobre se tendràn las primièras Universitats de las Ruralitats Ecologistas a Dia. Aquel eveniment annadièr permtrà als ecologistas de trabalhar las questions importantas pels nòstres territòris rurals.
Per aquela primièra edicion, EELV, EELV Rhône-Alpes, Génération.s, la FEVE e Regions e Pòbles Solidaris, vos donan rendètz-vos al còr de Droma per 3 jorns de jormacions de talhièrs, de debats, de plenièras, de moments de convivéncia e de rencontres a l’entrons de las ruralitats !
L’eveniment se debanant en Occitania, la federacion Regions e Pòbles Solidaris (R&PS) contribuïrà als escambis amb de representants del Partit Occitan (partit-sòci) animant mantun talhièrs.
Dàvid Grosclaude, secretari fédéral del Partit Occitan (PÒc) e co-pòrta-paraula del Partit Occitan de R&PS : « Diversitat culturala e lingüistica, quin ligam amb la diversitat biologica ?«
Pèire Còsta, director de R&PS : « La ruralitat a l’espròva de las metropòlis ».
Domenge Salgon, sòci de de la direccion del PÒc e del Conselh Federal de R&PS : « Camin ferrat e desvolopament durable dels territòris rurals ».
Amai, los eurodeputats R&PS François Alfonsi e Lydie Massard (grop Vers / ALE) respectivement president e pòrta-paraula de R&PS participaràn a las plenièras.
Lo president de la Republica anóncia de mesuras fòrça insufisentas per lutar contra lo cambiament climatic. Los pilars ne son la veitura electrica, lo nuclear e projèctes decidits a París
L’anóncia de la planificacion ecologica pel president de la Republica foguèt un polit exercici de reciclatge d’anóncias e de promessas ja faitas. La causida lexicala foguèt tanben de tria. L’expression « ecologia a la francesa » es pas inocenta. Martelejar lo mot de « sobeiranetat » sus un tèma coma la luta contra lo cambiament climatic es pas neutre tanpauc. Los vents e las nívols, o sabèm, passan las frontièras sens autorizacion. La question èra puslèu de flatar un electorat matracat per las paraulas d’un partit que pensa que de s’embarrar es la solucion per tots los mals.
Dos pilars sostenon aquel plan : la veitura e lo nuclear. Podèm ajustar tanben que, fàcia a las incertutuds, i a una credença sens limits en « l’innovacion tecnologica » qu’auriá lo poder de o reglar tot.
Anonciar la fin del carbon, que representa quasi pas res mai dins las emissions de CO2 en França, pòt far rire. Parlar de « sobeiranetat » e explicar que se farà l’inventari de las ressorças minièras (litium, cobalt…) del territòri francés, es de comunicacion. Tornar metre sus la taula l’idèa de RERs metropolitans ( un modèl parisenc que vòlen aplicar a totas las vilas ? ) mentre que l’anóncia data ja de qualques meses, mòstra qu’aquel plan es una compilacion de causas ja ditas. Non pas remetre en causas los amainatjaments rotièrs grands e las despensas faraonicas per las LGVs es una contradiction de las màgers.
Parlar de la veitura electrica coma se foguèsse una solucion miraculosa es un miratge per nos embalausir. Es pas possible e o cal pas desirar tanpauc. Mas E.Macron o confessava dins son entrevista televisada : « sèm estacats a la banhòla, nos agrada la banhòla, e ieu l’adòri ». A lo dret de o pensar mas de daissar creire que tot serà coma abans sonque en cambiant lo petròli per l’electricitat es pas rasonable. Lo monde rural per exemple a besonh de solucions autras que la veitura. Cal far de causas nòvas dins aquel domeni, prepausar d’autras solucions.
Lo pilar nuclear còsta ja fòrça car tal coma es. Lo finançament de reactors mai es pas una bona novèla, ni ecologica, ni economica.
Un còp de mai lo poder central decidís dels objectius « qu’explicarà als territòris ». Parla de « budgets verds » de « libertats d’accion vertadièras » per las collectivitats territorialas mas seguís en parlant dels « objectius clar e partejats ». En vertat, las collectivitats faràn çò qu’a decidit l’Estat.
Serà benlèu una « ecologia nacionala » e una « ecologia territorializada » coma o ditz lo president de la Republica, mas sus un modèl centralizat. L’Estat central farà aplicar sas decisions e las farà pagar per de collectivitats que mancan ja d’autonomia politica e budgetària. Perqué parlar de libertat donada a las collectivitats quand, es causa coneguda, l’Estat quita pas de redusir lor autonomia financièra ?
Perqué menaçar preventivament los marrits escolans1 ? Dire que lo ròtle de las comunas, departaments e regions serà capital e dins lo meteis temps explicar que las collectivitats seràn acompanhadas :« en engenheriá per que las bonas responsas sián portadas sul terrenh ». Es supausar que fàcia a la crisi ecologica las collectivitats coneisson pas lo territòri. Es afirmar que lo poder central es lo sol que pòsca far quicòm. Donc guidarà la man de las collectivitats per que siá aplicat son projècte. Aquel modèl de decision centralizada pròva que demòra fòrça a far per maridar luta contra lo cambiament climatic e democracia.
Segon E. Macron una ecologia territorializada es : « d’objectius nacionals partejats al nivèl dels territòris e declinats amb, al fons, d’objectius intangibles e una libertat donada suls mejans e lo camin a aténher ; d’indicators e de responsabilitats clarament establits per poder diferenciar los que son engatjats e an de resultats e los que decidisson de pas jogar lo jòc » (Extrèit de l’intervencion a l’Elysée lo 25 de setembre)↩︎
