La democracia dins lo monde es malauda. L’assassinat d’un opausant pòt pas èstre un metòde per governar. Empresonar aquel que denóncia de messorgas d’Estat se pòt pas justificar tanpauc.
Nòstre monde coneis per aquestes jorns dos eveniments que mòstran la ncessitat d’aparar per totes los mejans possibles lo dret a la libertat d’expression de las opinions e de las idèas.
Primièr i a l’assassinat dins de circonstàncias que son pas encara esclaridas d’Alexei Navalni. Aqueste opausant a Vladimir Pótin a pagat per sa vida son ponhastrèr a denonciar la dictatura del president rus.
Un crimi inacceptable
Los metòdes emplegats pel poder rus daissan pas cap de dobte sus qual e perqué A. Navalni, prèmi Sacaròv europèu per la libertat de pensada en 2021, foguèt assassinat dins la preson ont l’avián embarrat per « extremisme », segon l’inquietanta terminologia juridica russa.
Es pas acceptable e la mòrt d’ A.Navalni ven alongar la lista ja tròp longa dels crimis de V. Pótin e de son entorn contra los que pensan pas coma eles. L’assassinat es ara un biais de governar pels dirigents de la Russia.
Cal per aquò considerar que la libertat d’expression es milhor protegida dins d’autres païses ?
En fugida per aver dit la vertat
Podèm pas daissar de pensar a la situacion de Julian Assange e a la destinada que serà sieuna s’es mandat dins las jaulas americanas. Aqueste luta dempuèi d’annadas per tornar trobar sa libertat.
Es menaçat de passar sa vida en preson, donc es menaçat de i morir lentament, per aver desvelat l’existéncia de documents que pròvan que, al nivèl mai naut del poder als Estats-Units, mentiguèron, manipulèron la vertat per justificar una guèrra de las intervencions militaras murtrièras.
La defensa de la libertat d’expression dèu èstre la meteissa dins totas las circonstàncias ; es per aquesta rason que lo Partit Occitan saluda la memòria d’A.Navalni e demanda la liberacion de Julian Assange e de totas las personas empresonadas uèi per lors idèas.
Ven de paréisser la novèla version de la revista de l’ADEO « OCCITANIA, volèm viure al país ».
Son 100 paginas consacradas al tèma de l’autonomia ont se parla de Corsega, de Galícia, de Bretanha, del Quebèc, del País de Galas, del Curdistan e tanben d’Occitania de segur. Es l’autonomia, cossí se bastís, quinas dificultats per far viure l’autonomia o per obtenir un estatut d’autonomia.
Un omenatge dins aqueste numèro a Max Simeoni, un militant de l’autonomia de Corsega que defuntèt en 2023 après una vida consacrada a Corsega e a son autonomia.
Son 100 paginas amb d’articles de fons pertocant aquel tèma d’actualitat qu’es l’autonomia e lo dret dels pòbles a gerir lor present e lor avenir. Es una reflexion tanben sus çò qu’es lo federalisme.
Son tanben paginas d’entrevistas amb Gilles Simeoni, Ana Ponton, Maria Vergès, Christian Guyonvarc’h, Yves François Blanchet.
Se pòt comandar a : ADEO Joel Encontre 14 Impasse Gambetta 81000 Albi(15 euros).
Dins una democracia lo dret de cauma es un dret fondamental. Vesèm espelir de mai en mai de proposicions de lei qu’an per objectiu de redusir aquel dret. Ausissèm de discorses que denóncian tala o tala categoria de salariats, que serián tròp sovent en cauma.
S’ausisson tanben de senténcia prononciadas per de responsables politics que nos explican que « trabalhar es un dever ». Fan coma se la cauma èra una faiçon d’escapar a sos devers, coma se los salariats non sabián pas ont es lor dever.
Voler restrénher lo dret de far la cauma d’un biais o d’un autre, es seguir sul camin que consistís a rosegar un pauc mai las libertats publicas e individualas dins nòstra societat.
Usatgièrs « preses en ostatge » ?
Es pas normal d’ausir de responsables politics explicar qu’en rason de la cauma a la SNCF los usatgièrs son « preses en ostatges ». Son de mots que se pòdon pas utilizar d’aquel biais.
Segur los usatgièrs, que sèm totes, son destorbats per las caumas còps que i a, mes aquò a pas res a veire amb « una presa d’ostatges ». I a per lo monde de personas que son privadas de libertat e victimas de chantatge e de violéncias que son de vertadièrs ostatges. Cal pas banalizar lor situacion en desaviar lo sens dels mots.
Las personas destorbadas dins lor vida vidanta (trabalh e vida familiala) per una cauma sabon que son tanben de tribalhaires. Sabon qu’an, d’unes còps, besonh de reivindicar, de dire lor desacòrd e lor malcontentament.
Tota lei que poiriá desembocar sus una reduccion del dret de far la cauma seriá una reduccion d’un dret fondamental a l’expression, dret qu’es de totas e de tots.
Moviment paneuropenc representat dins totei leis Estats membres de l’Union europenca per mai de 140 elegits ambe dos deputats europencs, Volt apara un anament participatiu volontarista e pragmatic per una Euròpa mai democratica, ecologica e solidària.
Per fin de bastir una Euròpa capabla de respondre ai desfis contemporanèus de nòstra societat e de faire fàcia a la montada dei populismes, lo PRG, R&PS e Volt France an l’ambicion comuna de metre nòstrei territòris au còr de la pensada sus lo ròtle de l’Union europenca dins lo quotidian dei Francés e Europencs que vivon en França.
Ensems, lo PRG, R&PS e Volt persegon lei discussions per recampar d’autrei compausantas.
La lista completa, representativa de la societat tota e de totei lei territòris serà representada a la debuta de març.
Lei manifestacions deis agricultors an fach lume fortament sus una crisi que quita pas de s’agravar, durbent la pòrta ai reaccions politicas de tota mena.
Dins aqueleis entremiejas, Euròpa vèn malurosament la tòca dei criticas generalizadas, butant de fons en cima lei tensions dintre la societat. I veson leis eurosceptics una escasença per enfortir sei posicions, mentre que lo governament cèrca de se descargar de sei responsabilitats.
Es imperatiu de remembrar que l’extrèma drecha, la drecha tradicionala e lo partit de la majoritat presidenciala an totei votat aquela Politica Agricòla Comuna (PAC). Ara-ara, aquela majoritat presidenciala a tanben balhat l’avau ais acòrdis de libre-escambi ambe la Nòva Zelanda.
En mai d’aquò, lo 25 de genièr, una coalicion que s’endevèn de l’extrèma drecha fins qu’ a Renew au parlament, aprovèt l’utilizacion libra dei noveis OGM lei NTG, enfortissent la man mesa dei multinacionalas sus l’industria agroalimentària au despens de l’economia locala, dei païsans e paisanas.
Mesuras per una transformacion immediata
Acarat a aquela situacion alarmanta, Regions e Pòbles Solidaris desira rampelar lei ponchs seguents d’una transformacion immediata de la politica agricòla europenca :
• Reconoissença deis Actors Agricòlas e Promocion de l’Autonomia Alimentària : es a la PAC de decessar de remunerar segon la talha dei tenements e dau bestiau, donant preferéncia puslèu ais agricultors coma actius. Es imperatiu de sotalinhar que l’autonomia alimentària de l’Union Europenca e sei territòris pòu passar que per una conversion vès la policultura e la creacion de mantei bastidas. Pasmens la PAC d’ara favoriza l’agrandiment dei tenements exixtents, perpetuant ansin un modèle pauc compatible ambe la diversificacion necessària. Es pas d’asard se encuei lei dos tèrç dei tèrras s’apondon a l’agrandiment dei bastidas existentas puslèu qu’a la creacion de bastidas nòvas pasmens necessàrias.
• Regionalizacion pertinenta en repòsta en de realitats variadas : Regions e Pòbles Solidaris plaideja per una regionalizacion dau segond pielon de la PAC, tot prenent en còmpte lei problematicas especificas dei regions francesas desparieras. Per exemple, en Provença, lo desfís magèr es dins lo foncier e la crompa dei tèrras agricòlas, mentre que en Bretanha, la subreproduccion a rapòrt de la populacion a d’enjuecs pròpris, e en Corsega l’importacion de la magèr part dei produchs agricòlas pausa d’autreis interrogacions. La centralizacion dei decisions au ministèri de l’agricultura mostrèt sei limits, es temps de donar ai regions la competéncia d’ajustar seis estrategias segon sei besonhs pròpris.
• Proteccion de nòstra sobeiranetat alimentària : Leis acòrdis de libre-escambi son d’èstre tractats ambe prudéncia, estent pas la norridura que simpla marchandisa. Es pas un ben ordinari mai respònde a un besonh vitau que faiçonèt nòstrei regions, nòstre paisatge, nòstra istòria e nòstreis espeficitats. La Federacion demanda l’introduccion d’una excepcion alimentària dins leis acòrdis en cors e plaideja per de clausas proprias constrenhentas qu’impausan de nòrmas environamentalas e socialas equivalentas a aquelei de l’Union Europenca per lei produchs importats. Tot esperant aquestei condicions minimom, lei negociacions ambe Chile e Mercosur son d’èstre aplantadas.
Lo besonh d’Euròpa
Afiermar qu’avèm de besonh de mens d’Euròpa es que simplificacion reductritz. França, premiera beneficiera de la PAC, reçaup 9 miliards d’euròs. Pasmens, es a la politica agricòla de se metamorfosar en aprochament mai duradís, centrat sus leis òmes, lei fremas e lei territòris, garantissent ansin nòstra autonomia alimentària. Es a l’Union Europenca de passar lo prisme economic, de passar una etapa novèla de sa bastison per garantir a cadun, notadament ais agricultors e agricultritz que nos noirrisson, un revengut decent.
Regions e Pòbles Solidaris cridan a aquelei cambiaments significatius per assegurar l’avenidor de nòstra agricultura e nòstra alimentacion.
Lydie Massart, co-pòrtaparaula de Regions e Pòbles Solidaris
Malgrat l’oposicion determinada de ciutadans e d’associacions, malgrat l’urgéncia climatica, las òbras de l’autorota A 69 enter Tolosa e Castras seguiràn. Es çò qu’an anonciat los poders publics. Es pas acceptable !
Tot aquò es renegar totas las declaracions, tots los engatjaments que prenguèt lo govèrn sus la question del cambiament climatic e sus la necessitat absoluda de cambiar lo nòstre biais de circular.
Serà sonque un degalhatge de l’espaci, un degalhatge de la moneda publica. Seràn degalhs mai que seràn creats per aquelas òbras que son un afront fait a las generacions venentas.
Lo Partit Occitan demanda qu’aquestas òbras autorotièras inutilas sián arrestadas. Regretam tanben que d’elegits de nòstra region se fagan los complicis d’aquela error ecologica e economica.
Fan la pròva d’una manca d’imaginacion dins lor politica d’amainatjament del territòri, que un còp de mai, crearà de nosénças per totes pel sol profièch de qualques uns.
Lo Partit Occitan participèt divendres e dissabte passats al Congrès de l’Aliança Liura Europèa, lo partit europèu ont son amassats quaranta-e-un partits regionalistas, autonomistas e independentistas d’Euròpa.
Lo Congrès aqueste èra lo primièr organizat per l’ALE. Lo partit, creat fa mai de trenta ans, faguèt un omenatge a dos de sons creators qu’èran l’escocesa de Winnie Ewing e lo còrse Max Simeoni ; los dos moriguèron en 2023.
L’objectiu primièr èra d’adoptar un tèxte que serà lo messatge que mandaràn e portaràn totes los partits de l’ALE per las eleccions europèas de junh de 2024.
L’Euròpa per totas e tots es lo messatge : democracia, diversitat, unitat ne son los pilars.
La question de las lengas es tanben una de las tematicas centralas. Fòrça partits de l’ALE son en punta dins la defensa de lor lenga sus lor territòri.
Evidentament la diversitat dels partits e de las situacions pòt g-far qu’es qualque còp malaisit de trobar un acòrd sus totas las questions que concernisson lo continent europèu. D’unas questions son pas vistas per totes de la meteissa faiçon, mas sus çò d’essencial, lo tèxte es clar. Lo dret a l’autodeterminacion es la basa amb las questions del moment que son los tèmas ecologics que l’ALE pòrta dempuèi d’annadas.
Lo congrès foguèt tanben l’escasença de causir los que seràn los « spitzenkandidaten» a saber las doas personas que son los candidats de l’ALE a la presidéncia de la Comission europèa. Totes les partits europèus fan aquela causida que lor permet de dispausar de dos pòrtaparaulas que pòdon far campanha per tota l’Euròpa e representar lo partit.
Aquela causida es tanben una faiçon de mandar un messatge. Los dos candidats seràn primièr Mailys Rosberg, una jove militanta de la minoritat danesa d’Alemanha e sòci del partit SSW (Südschleswigscher Wählerverband) e Raül Romeva, un responsable politic catalan de ERC (Esquerra Republicana de Catalunya) qu’a passat quatre annadas en preson en seguida del referèndum de 2017 (fòto çai-dejós).
Cal senhalar tanben la preséncia de sèt eurodeputats del grop de l’ALE (grop Verds-ALE) que venguèron parlar de lor bilanç de la mandatura que s’acaba.
De segur las eleccions europèas se debanaràn sonque al mes de junh de 2024 mas se preparan ja ara. De discussions se debanan un pauc pertot en Euròpa quitament se totes los partits de l’ALE poiràn pas presentar de listas o de candidats en rason de las legislacions sovent discriminatòrias cap a las minoritats.
Aqueste divendres, lo Partit occitan serà present al congrès de l’Aliança Liura Europèa (ALE) que se ten a Estrasborg. I serà representat per Dàvid Grosclaude, secretari federal del Partit Occitan e tanben vice-president de l’ALE.
Aquela federacion d’escala continentala recampa 41 formacions politicas representativas de pòbles demorant dins 19 païses-sòcis de l’Union. Es presidida a l’ora d’ara per la basca Lorena López de Lacalle.
Aquel congrès es un moment important a la velha de las eleccions europèas de l’an que ven, que s’i deurà aprovar lo programa electoral e designar los dos candidats a la Comission europèa (los « Spitzenkandidaten »).
Del 6 al 8 d’octobre se tendràn las primièras Universitats de las Ruralitats Ecologistas a Dia. Aquel eveniment annadièr permtrà als ecologistas de trabalhar las questions importantas pels nòstres territòris rurals.
Per aquela primièra edicion, EELV, EELV Rhône-Alpes, Génération.s, la FEVE e Regions e Pòbles Solidaris, vos donan rendètz-vos al còr de Droma per 3 jorns de jormacions de talhièrs, de debats, de plenièras, de moments de convivéncia e de rencontres a l’entrons de las ruralitats !
L’eveniment se debanant en Occitania, la federacion Regions e Pòbles Solidaris (R&PS) contribuïrà als escambis amb de representants del Partit Occitan (partit-sòci) animant mantun talhièrs.
Dàvid Grosclaude, secretari fédéral del Partit Occitan (PÒc) e co-pòrta-paraula del Partit Occitan de R&PS : « Diversitat culturala e lingüistica, quin ligam amb la diversitat biologica ?«
Pèire Còsta, director de R&PS : « La ruralitat a l’espròva de las metropòlis ».
Domenge Salgon, sòci de de la direccion del PÒc e del Conselh Federal de R&PS : « Camin ferrat e desvolopament durable dels territòris rurals ».
Amai, los eurodeputats R&PS François Alfonsi e Lydie Massard (grop Vers / ALE) respectivement president e pòrta-paraula de R&PS participaràn a las plenièras.
Lo president de la Republica anóncia de mesuras fòrça insufisentas per lutar contra lo cambiament climatic. Los pilars ne son la veitura electrica, lo nuclear e projèctes decidits a París
L’anóncia de la planificacion ecologica pel president de la Republica foguèt un polit exercici de reciclatge d’anóncias e de promessas ja faitas. La causida lexicala foguèt tanben de tria. L’expression « ecologia a la francesa » es pas inocenta. Martelejar lo mot de « sobeiranetat » sus un tèma coma la luta contra lo cambiament climatic es pas neutre tanpauc. Los vents e las nívols, o sabèm, passan las frontièras sens autorizacion. La question èra puslèu de flatar un electorat matracat per las paraulas d’un partit que pensa que de s’embarrar es la solucion per tots los mals.
Dos pilars sostenon aquel plan : la veitura e lo nuclear. Podèm ajustar tanben que, fàcia a las incertutuds, i a una credença sens limits en « l’innovacion tecnologica » qu’auriá lo poder de o reglar tot.
Anonciar la fin del carbon, que representa quasi pas res mai dins las emissions de CO2 en França, pòt far rire. Parlar de « sobeiranetat » e explicar que se farà l’inventari de las ressorças minièras (litium, cobalt…) del territòri francés, es de comunicacion. Tornar metre sus la taula l’idèa de RERs metropolitans ( un modèl parisenc que vòlen aplicar a totas las vilas ? ) mentre que l’anóncia data ja de qualques meses, mòstra qu’aquel plan es una compilacion de causas ja ditas. Non pas remetre en causas los amainatjaments rotièrs grands e las despensas faraonicas per las LGVs es una contradiction de las màgers.
Parlar de la veitura electrica coma se foguèsse una solucion miraculosa es un miratge per nos embalausir. Es pas possible e o cal pas desirar tanpauc. Mas E.Macron o confessava dins son entrevista televisada : « sèm estacats a la banhòla, nos agrada la banhòla, e ieu l’adòri ». A lo dret de o pensar mas de daissar creire que tot serà coma abans sonque en cambiant lo petròli per l’electricitat es pas rasonable. Lo monde rural per exemple a besonh de solucions autras que la veitura. Cal far de causas nòvas dins aquel domeni, prepausar d’autras solucions.
Lo pilar nuclear còsta ja fòrça car tal coma es. Lo finançament de reactors mai es pas una bona novèla, ni ecologica, ni economica.
Un còp de mai lo poder central decidís dels objectius « qu’explicarà als territòris ». Parla de « budgets verds » de « libertats d’accion vertadièras » per las collectivitats territorialas mas seguís en parlant dels « objectius clar e partejats ». En vertat, las collectivitats faràn çò qu’a decidit l’Estat.
Serà benlèu una « ecologia nacionala » e una « ecologia territorializada » coma o ditz lo president de la Republica, mas sus un modèl centralizat. L’Estat central farà aplicar sas decisions e las farà pagar per de collectivitats que mancan ja d’autonomia politica e budgetària. Perqué parlar de libertat donada a las collectivitats quand, es causa coneguda, l’Estat quita pas de redusir lor autonomia financièra ?
Perqué menaçar preventivament los marrits escolans1 ? Dire que lo ròtle de las comunas, departaments e regions serà capital e dins lo meteis temps explicar que las collectivitats seràn acompanhadas :« en engenheriá per que las bonas responsas sián portadas sul terrenh ». Es supausar que fàcia a la crisi ecologica las collectivitats coneisson pas lo territòri. Es afirmar que lo poder central es lo sol que pòsca far quicòm. Donc guidarà la man de las collectivitats per que siá aplicat son projècte. Aquel modèl de decision centralizada pròva que demòra fòrça a far per maridar luta contra lo cambiament climatic e democracia.
Segon E. Macron una ecologia territorializada es : « d’objectius nacionals partejats al nivèl dels territòris e declinats amb, al fons, d’objectius intangibles e una libertat donada suls mejans e lo camin a aténher ; d’indicators e de responsabilitats clarament establits per poder diferenciar los que son engatjats e an de resultats e los que decidisson de pas jogar lo jòc » (Extrèit de l’intervencion a l’Elysée lo 25 de setembre)↩︎
Nous utilisons des cookies pour vous garantir la meilleure expérience sur notre site web. Si vous continuez à utiliser ce site, nous supposerons que vous en êtes satisfait.AccepterRefuser
