Archives par mot-clé : Estat

Congrès de l’AMF : una denonciacion mai del centralisme !

Actu, En dirècte, oc, , , , , ,

L’associacion dels cònses de França denóncia lo centralisme e la volontat de l’Estat de far pagar lo deficit budgetari a las comunas. Mas fa d’annadas que los elegits locals se dison encolerats…e res càmbia pas.

Aquesta setmana se debana a Paris lo congrès de l’AMF ( associacion dels conses de França). l’AMF onsidèra que lo projècte de budget de l’Estat per 2025 se farà sus l’esquina de las comunas en rason dels estalvis que seràn faits en redusir de 5 miliards la moneda que serà donada a las comunas.

Per l’AMF seràn pas 5 miliards mas en realitat 11 miliards que seràn pres sus las divèrsas dotacions a las comunas. Per l’associacion es, a còp segur, una entrava a la creissença, a l’investiment e marcarà una degradacion mai dels servicis publics sens per aquò solucionar la crisi de las finanças publicas.

Los elegits de l’AMF demandan tanben que sián melhoradas las condicions de trabalh dels elelgits locals. Las vocacions començan de mancar. L’AMF demandarà al primièr ministre « una vertadièra descentralizacion ». Lo president de l’AMF, lo cònsol de Canas, explica que : « lo centralisme es costós e qu’entrava l’iniciativa locala ».

De segur son d’idèas que lo Partit Occitan pòt pas contestar. La necessitat de mai d’autonomia fiscala per las collectivitats, la denonciacion del centralisme son de causas que ditz lo Partit occitan dempuèi d’annadas.

Las divèrsas associacions d’elegits de las collectivitats territorialas daissan pas de far regularament de comunicats per denonciar lo centralisme e sas derivas.

Mas nos podèm interrogar sus l’eficacitat d’aquelas denonciacions. A cada decision de l’Estat per redusir los mejans de las collectivitats ( impòst remplaçat per una dotacion d’Estat, reduccion regulara de las dotacions …) s’ausisson de paraulas definitivas sul centralisme mas…las causas seguisson coma abans. Auràn la capacitat, e subretot la volontat, los elegits d’aquelas associacions per obligar lors partits que govèrnan a París a metre en causa lo centralisme ?

Tot aquò fa pas que refortir l’idèa que, per cambiar vertadièrament los rapòrts entre l’Estat central e las collectivitats, çò mai eficaç seriá que i aguèsse d’elegits pregondament convençuts que l’autonomia de las collectivitats es la via que nos cal seguir. Donc una reflexion dels occitanistas sus lor engatjament dins las eleccions municipalas de 2026 dins las nòstras comunas es necessària se volèm sortir de declaracions qu’an pas de seguida.

Un constat inquietant per la democracia

Actu, Comunicats, En dirècte, , , , , , , ,

Un govèrn se fa d’en naut, sens tenir compte de las resultas de las legislativas anticipadas.

Lo Partit occitan constata que lo govèrn recentament constituït es fòrça  marcat a dreta. Las orientacions seràn donadas pel primièr ministre dins sa declaracion de politica generala ; mas la preséncia de ministres, radicals sus d’unes tèmas, nos fa pensar que las orientacions riscan d’èstre fòrça contràrias a nòstra vision : social, economia, ecologia, descentralizacion, cultura, escòla, sens parlar del règlament urgent de las crisis que coneisson mai d’un territòri ultra-marin.

Constatam que las institucions mòstran clarament que lo centralisme es un blocatge per la democracia.

Lo sistèma centralizat permet a l’extrèma-dreta de jogar un ròtle de pression sus una classa politica qu’a pas briga la cultura del compromís. L’extrèma-dreta a fait dintrar sos elements de lengatge dins una gran partida dels mèdias e de la classa politica.

De partits an « vendut » a l’opinion l’idèa d’un front republican, per empachar l’arribada de l’extrèma dreta al poder, mas an pas donat de seguida. 

Lo debat politic es polluit per l’eleccion presidenciala. L’obsession de 2027 tòca la màger part dels partits. Es mortala per la democracia. I aurà pas ni d’òme providencial ni de femna providenciala. 

Vesèm que lo centralisme es paralizant  quand de decisions ministerialas e govèrnamentalas son pas presas. Lo centralisme daissa TOT lo poder entre las mans d’un sol nivèl de decision.

L’abséncia de poders donats a las collectivitats fa que tot bascula d’un còp d’un costat o de l’autre. I a pas ni contrapoders ni contrafuòcs. Ne sèm al moment que nosautres, autonomistas, predisèm dempuèi de temps a saber lo punt quand l’ipercentralizacion ven un perilh per la democracia.

La situacion actuala es un terrenh qu’ajuda l’extrèma-dreta a banalizar sas idèas e sa preséncia dins las institucions.

Constatam que lo president de la Republica a jogat un ròtla perniciós a l’òra de prendre la decision de la dissolucion e pendent tot lo periòde que ven de s’escórrer.

Lo sistèma es incapable de revertar la diversitat e de crear una cultura del compromís qu’es indispensabla en democracia. La sola via de sortida es per nosautres la mesa en plaça d’ua Republica federala.